Met eigen ogen

Dinsdag: de eerste dag met projectbezoeken! Na een goed ontbijt reden we met de bus naar Bubulo, waar de de lokale Branch (één van de 51 in Uganda) bezochten. De Bubulo branch coördineert en geeft hulp aan een groot gebied met honderdduizenden inwoners. Een gebied dat door de kolkende Mafasa rivier erg gevoelig is voor overstromingen. Maar ook voor de zogenaamde landslides in de bergen na zware regenval.

Branch manager Patrick en vrijwilliger Edson vertelden ons hoe ze op verschillende manieren zorgen dat die overstromingen minder plaatsvinden of op z'n minst zo weinig mogelijk impact hebben. Hoe? Bijvoorbeeld door allerlei bomen te planten rondom de rivier en in de bergen. Bomen die het water tegenhouden, maar ook goede wortels hebben en daarmee zorgen voor een betere kwaliteit van de grond. Daarnaast zorgen sommige bomen ook voor de productie van groenten en fruit, dat weer gegeten en ook verkocht kan worden. Koffie, bananen, sla, bonen, bamboe.. noem het maar op! De community die we bezochten plant niet alleen de bomen, ze kweken ze ook zelf. We zagen prachtige rijen met stekjes, die ook uitgedeeld worden aan andere dorpen in de buurt. 

Voor het project wat we hierna bezochten waren onze wandelschoenen voor het eerst écht nodig. Deze community woont in de bergen en aan de top van het dorp prijkt een prachtig radio systeem. Een systeem dat wordt gebruikt als "early warning system". Zodra er een ramp gebeurt, komt de radio operator in actie om iedereen te waarschuwen en te vertellen waar ze het beste heen kunnen om veilig te zijn. Afgelopen augustus is het radiosysteem nog gebruikt toen zware regenval zorgde voor heftige modderstromen. Iedereen is daardoor veilig kunnen blijven. 

Bij ieder project viel ons op hoe goed alle community members en het Rode Kruis samenwerken. Iedereen heeft een taak en iedereen is belangrijk. Ze doen het écht met elkaar. En om één van de members te quoten: "We hope today you will learn from us, and we will learn from you." Wij hebben zéker geleerd van de mensen die we vandaag hebben ontmoet. De saamhorigheid die we voelden kunnen we goed gebruiken tijdens onze beklimming van Mount Elgon. 

Morgen staat nog een projectbezoek op het programma en daarna komt de berg letterlijk en figuurlijk in zicht!